Η Ιστορία του ροδιού

… λίγα λόγια για την ιστορία του ροδιού

Το ρόδι πρωτοεμφανίστηκε στην Περσία και η βοτανική ονομασία του είναι Punica granatum, που μεταφάζεται ως ‘Μήλο με πολλούς καρπούς – σπόρια’. Αποτελεί ένα από τα τρία «ευλογη- μένα φρούτα» του Βουδισμού, ενώ οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το έθαβαν μαζί με τους νεκρούς τους. Χρησιμοποιήθηκε ως διακοσμητικό στοιχείο στο ναό του Σολομώντα και στους μανδύες των ιερέων και αναφέρεται στο Άσμα Ασμάτων στην Παλαιά Διαθήκη. Στην Αρχαία Ελλάδα μαρτυρείται σε πολλά κείμενα και γίνεται σαφής διάκριση ανάμεσα στις ξινές και στις γλυκές ροδιές (κάτι που συνέβαινε και στην Ελληνική ύπαιθρο μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες).

Είναι ο καρπός που δίνει ο Πλούτωνας στην Περσεφόνη και το έμβλημα των Ελευσίνιων Μυστηρίων.

Στη σύγχρονη ελληνική παράδοση, είναι σύμβολο γονιμότητας και αιωνιότητας, γι’ αυτό σε γάμους και την Πρωτοχρονιά σπάμε ρόδια. Μυηθείτε κι εσείς στα μυστικά του ροδιού και ανακαλύψτε γιατί τόσοι πολιτισμοί και τόσες θρησκείες έχουν το ρόδι ως σύμβολο γονιμότητας και καλοτυχίας.

 

 

από τα πρώτα δέντρα που καλλιεργήθηκαν

Το ρόδι πρωτοεμφανίστηκε στην κεντρική Ασία και συγκεκριμένα στην Περσία. Είναι ένα από τα πρώτα φρούτα καλλιέργειας και η βοτανική ονομασία του είναι Punica granatum. Η ροδιά είναι ένα μικρό φυλλοβόλο δέντρο με γυαλιστερά φύλλα και πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια, αν και πολλές φορές μοιάζει με θάμνο. Τα φρούτα της είναι στρογγυλά, κόκκινα (ή κίτρινα, όταν ωριμάσουν) και γεμάτα με σπόρους. Είναι φυτό ανθεκτικό στη ζέστη, στην ξηρασία και στην έλλειψη φροντίδας, και προσαρμόζεται εύκολα σε διαφορετικά εδάφη.